نوشته های دلی

مشخص شده است که مواجهه با سروصدا می تواند فروش سمعک استارکی باعث تخریب و پاره شدن استرئوسیلیای OHC ها گردد لینک های نوک شکسته استرئوسیلیای بهم چسبیده و دیگر تغییرات می تواند منجر به یک کاهش در تمامیت ساختاری سلول ها گردد(Tsuprun, Schachern, Cureglu, & Paparella, 2003). Patuzzi (1998, 2002) نشان داده است که کانال های انتقالی مکانیکی – الکتریکی در انتهای رأسی استرئوسیلیا، می تواند توسط سروصدای تولیدکننده ی  TTSغیرفعال شوند و اینکه زمان فعالیت مجدد کانال به شدت با بازسازی  TTS همبستگی دارد.در نهایت اینکه Bohne و همکارانش (2000) نشان داده اند که سلول های ستونی، بر اثر فشار زخم شده و لبه های استرئوسیلیای OHC در طول  TTS از غشای تکتوریال موقتاً جدا می شود.

مواجهه (تماس) زیاد با سروصدا همچنین می تواند منجر به تورم و پارگی انتهای رشته های عصب شنوایی آوران که IHC ها را عصب رسانی می کنند، گردد. گلوتامیک یک نوروترنسمیتر است و تحریک اضافی می تواند باعث تحریک بالای رسپتورهای گلوتامیک بر روی سلول های پس سیناسپی و در نتیجه ایجاد TTSها و یا PTSها گردد.(Puel, D’Adlin, Saffiende, Eybalin, & Pujol, 1996 )

ترومای اکوستیک (صوتی) :

یک مواجهه (تماس) کوتاه با شدت کافی می تواند منجر به کشیدگی غشای پایه بیش از حدود الاستیک آن گردد و آسیب مکانیکی به آن وارد می نماید. البته اصطلاح « ترومای آکوستیک » گاهی به منظور توصیف آسیب ناشی از مواجهه با سروصدای زیاد به گوش یا شنوایی که فوراً به گوش صدمه وارد می آورد و متعاقباً سبب آغاز ناگهانی کاهش شنوایی می گردد، بکار برده می شود. غلظت یون های درون آندولنف و پری لنف حلزون گوشی با یکدیگر تفاوت دارد و بوسیله سدهای سلولی و همچنین فرآیندهای فعال در گوش طبیعی جدا نگه داشته می شوند. اگر این سدها شکسته شوند،مایعات با یکدیگر مخلوط شده و یک سم برای سلول های مویی خارجی و داخلی ایجاد می شود. سلول های مویی متورم شده می ترکند و از بین می روند. این سلول ها ترمیم نمی شوند اما بوسیله یک لایه از بافت اسکار (scar) – بافت اپیتلیوم سنگفرشی – جایگزین می شوند.شکل 6-18 یک فتومیکروگراف از گوش داخلی را نشان می دهد که ترومای آکوستیک در آن رخ داده است.