نوشته های دلی

سایرعکس العمل ها

دربزرگسالان علاوه برعکس العمل هایی مثل اجتناب، خرید سمعک ویدکس تلاش برای حفظ self-concept وابراز غم 

واندوه، محدوده ای ازعکس العمل های عاطفی وروانی دیگر نسبت به کم شنوایی نیزگزارش شده 

است؛ این عکس العمل هاشامل اضطراب، نگرانی ("این وضعیت چه تاثیری روی آینده من می 

گذارد؟")، استرس (به خصوص قبل ازاینکه اثرات کم شنوایی به خوبی فهمیده شوند، مثلا فهم 

گفتاردر رستوران)، خشم وافسردگی می باشد. 

یک مارپیچ روبه پایین

زمانی که یکی ازاعضای خانواده بااین واقعیت روبرو می شودکه شنوایی اش تغییرکرده است، دراین 

حالت سایراعضای خانواده نیز دچاراسترس می شوند. آنها، فردکم شنوا را به دلیل واضح صحبت 

نکردن، سرزنش می کنند یااینکه به طور عمدی اورا ازمکالمه حذف می کنند. به دلیل مشکل بودن 

برقراری ارتباط بافرد کم شنوا، خانواده ها برای صحبت با سایرافراد پیرامون فرد کم شنوا متمایل 

می شوند واگراو درخواست کند که چیزی تکرارشود، آنها برای به حداقل رساندن تلاش شان این 

پاسخ را می دهند "مهم نیست، آن واقعا چیزمهمی نبود". سایراعضای خانواده (به خصوص همسر) 

اغلب مسئولیت شنیدن برای عضوکم شنوا رابه عهده می گیرند؛ به این صورت که آنها چیزی که 

بیمارنشنیده بود را برایش توضیح می دهند، مکالمات ازدست رفته راپوشش می دهند ومسئولیت همه 

تماس های تلفنی یا خجالت های اجتماعی ممکن درزمانی که فردکم شنوابرای توضیح ارائه شده یک 

پاسخ نامربوط می گوید، رابه عهده می گیرند.

فردکم شنوا ممکن نیست بارمسئولیتی که همسرش متحمل می شود، رادرک کند. زمانی که بیمار 

وهمسرش به منظورتوصیف اثرات کم شنوایی روی زندگی شان موردبررسی قرارمی گیرند، معمولا 

همسرفردکم شنوا درمقایسه بادرک خودفرد، وجودمشکلات بیشترقبل ازفیتینگ سمعک وسودمندی 

بیشتربعد ازفیتینگ سمعک راگزارش می کند. این گزارشات درمورد میزان زیاداسترس ناشی ازکم 

شنوایی روی همسرفرد باآسیب شنوایی یاسایراعضای خانواده به مااطلاع می دهد. 

منبع:

https://tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D8%B3/