نوشته های دلی

زبان خاص هر گونه است به این معناست که:

ارتباط به عنوان راهی برای انتقال پیام بین افراد می باشد و هر حیوانی(گونه ای) سیستم ارتباطی  خاص خودش را دارا می باشد. پس احتمالا میتوان گفت روش ارتباط بسته به آرایش ژنتیکی آن گونه دارد.

مثلا بعضی از گونه ها یک روش ارتباطی دارند و نوعی رفتار ارتباطی از خود بروز میدهند که هرگز در قبلی ها ندیده اند ولی در بعضی از گونه ها و برخی از رفتار های ارتباطی (مثل انسان) باید آن رفتار ارتباطی قبلا توسط فرد یاد گرفته شده باشد. دیگر سیستم های ارتباطی مانند زبان در انسان و یا آواز در پرندگان، در برخی گونه های پرندگان، تنها در صورتی که حیوان جوان فرصت تجربه کردن استفاده از آن سیستم را داشته باشد شکل می گیرد. 

بر اساس قانون اول لنه برگ زبان انسانها خاص گونه است  و هیچ گونه ی دیگری، سیستم زبانی همانند انچه در انسان دیده می شود ، ندارد، به این دلیل که: اولا هیچ حیوانی نمی تواند مانند انسان صحبت کند  و هیچ کدام از حیوانات سیستم gestural با ان سازماندهی ساختاری که انسان دارد ، را ندارند.

و ثانیا مطالعات نیز نشان داده اند که زبان انسانی را نمی توان به حیوانات آموخت. اگر اینگونه نبود نمی توانستیم بگوییم زبان گونه محور است.

حالا سوال مطرح می شود پس یکسری از حیوانات که مانند انسان صحبت می کنند چگونه است: جواب اینکه: شاید شامپانزه هایی باشند که بتوانند چند کلمه محدود به کار ببرند ولی سیستم زبانی پویا ندارند یعنی زبان آنها خلاقیت ندارد و نمی توانند اجزا را با هم ترکیب کنند تا معنی مورد نظر را استخراج کنند. طوطی به بهترین شکل می تواند صدا را شبیه سازی نمایند و گفتار انسان را شبیه سازی نمایند هرچند که تارهای صوتی شان کاملا از انسان متفاوت می باشد.