نوشته های دلی

مشاوره: چگونه ادیولوژیست ها می توانند درسازگاری خرید سمعک ویدکس  نسبت به کم شنوایی به بیماران کمک کنند

مقدمه

همانند سایرحرفه های مراقبت ازسلامتی، ادیولوژی نیز ترکیبی از علوم "hard" و "soft" می باشد. 

علوم "hard" ادیولوژی شامل آناتومی وفیزیولوژی سیستم شنوایی، فیزیک صوت و... می باشد. ما 

باید برای شناخت عملکردهای شنوایی بیماروساختارهای آن براین علوم "hard" تسلط داشته باشیم، 

همانطورکه توسط طبقه بندی بین المللی عملکرد، ناتوانی وسلامتی (ICF) سازمان سلامت جهانی، 

توصیف شده است.

بااین حال مدل ICF تنها به گوش محدود نمی شود. مدل ICF هم چنین تاکید می کند که ادیولوژیست ها 

به چگونگی تاثیرکم شنوایی روی فعالیت های بیمار، سطح مداخله درفعالیت های آن ها ومحدوده ای 

ازعوامل محیطی وفردی که روی زندگی با کم شنوایی تاثیرمی گذارند وهم چنین ازآن متاثر می 

شوند، توجه کنند.

نکته جالب توجه اینکه، تنها یک بخش ازمدل ICF ازدانش پایه ای آموخته شده بوسیله علوم hard 

استفاده می کند. سایربخش های آن نیازمند تسلط برعلوم soft می باشد، که این علوم شامل: روان 

شناسی، جامعه شناسی، مطالعات فرهنگی و... می باشد. ذکراین نکته نیزمهم است که علوم "soft" 

به معنای علومی که یادگیری شان راحت است یا علومی که اهمیت شان کم است، نیستند. اگراین 

علوم به سادگی یادگرفته می شدند، می بایست ما تاکنون اطلاعات کاملی درباره ماهیت انسان داشتیم! 

درحالیکه بیشتراطلاعاتی که تاکنون بدست آورده ایم این است که هربیمار دارای مجموعه منحصربه 

فردی از منابع، ترس ها، انگیزه ها وعکس العمل ها نسبت به عوامل استرس زای زندگی می باشد. 

برای اینکه ادیولوژیست به خوبی به بیمار خدمت کند، نه تنها باید این پاسخ ها رابداند بلکه هم چنین 

باید مهارت های میان فردی را برای کمک به بیماران مراجعه کننده به آنها، توسعه دهد. این نوع 

حمایت فعال از بیمار، مشاوره ادیولوژیک نامیده می شود. این فصل محدوده ای از واکنش های بیمار 

نسبت به کم شنوایی را توصیف می کند وهم چنین استراتژی هایی که ادیولوژیست ها می توانند برای 

کمک به روند سازگاری بیمار به کاربرند، را توسعه می دهد.

منبع :

https://tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D8%B3/

هنگامی که کودکی با کم شنوایی متولد می شود تهیه ی زودهنگام کلیک سمعک به منظور افزایش مهارت شنیداری کودک و یادگیری مهارتهای زبانی امری ضروری است.شواهد نشان می دهد که سمعکها بهتر است که قبل از سن 6 ماهگی تهیه شوند.برای اینکه سمعکها به شکل مطلوبی تنظیم شوند باید آستانه ها برای هر گوش تا حد امکان به شکل دقیق و جداگانه بدست آید.اینکه از چه تبدیلاتی برای تفسیر آستانه های شنوایی کودکان استفاده می شودزیاد مهم نیست چرا که اندازه ی کوچک کانال گوش بچه ها تفسیر آستانه های شنوایی را دشوار می کند.بیان کردن آستانه ها به صورت db spl به جای db hl می تواند تا حدی این مشکل را برطرف کند همچنین می توانیم از روش معادل سازی آستانه ها با آستانه های بزرکسالان نیز استفاده کنیم.

استفاده از سمعکهای BTE همراه با قالب نرم در کودکان تا 8 سالگی بهترین نوع فالب است.این سمعکها باید دارای ویژگیهایی باشند که کودک را قادر سازند که بهترین سیگنال ممکن را دریافت کند به همین دلیل بهتر است که از وسایل کمک ارتباطی مثل سیستم fm درون سمعکهای آنها استفاده کنیم تا در مواقع مورد نیاز از آنها استفاده کنند.تجهیزات wireless استفاده شده در سمعک باید قادر باشند تا صداهای لوکال را تا حد امکان کاهش دهند.

میزان تقویت مطلوبی که باید برای کودکان تجویز شود امری بحث برانگیز است.هیچ شکی وجود ندارد که برای انجام مکالمات به طور موثر  در زمان کودکی کودکان باید از نسبت سیگنال به نویز بیشتری در مقایسه با بزرگسالان برخوردار شوند.برای به دست آوردن میزان بهره ی مطلوب در کودکان به کوپلری با حجم کمتر نسبت به بزرگسالان نیازمندیم چرا که حجم کانال گوش آنها کمتر است.بهترین روش برای بدست آوردن بهره در کودکان استفاده از تفاوت میان اندازهی گوش واقعی و بهره ای است که از طریق کوپلر بدست می آید.

فیتینگ سمعکها با استفاده از آزمونهای گفتاری(برای کودکان بالای سه سال)،روش جفتی-مقایسه ای(برای کودکان بالای 6 سال) و همچنین با گزارشات سابجکتیو دریافتی از سوی والدین کودکان و یا معلم های آنها مورد ارزیابی قرار می گیرد.ماکسیمم خروجی تجویزی در سمعکها برای کودکان باید از طریق مشاهده ی واکنش کودکان هنگام دریافت اصوات با شدت بالا ارزیابی شود و در کودکان بالای 6 سال از طریق ارزیابی میزان بلندی اصوات دریافتی این کار صورت می گیرد.

تقویت موثر برای کودکان بدون حمایت و پیگیری والدین امکان پذیر نیست.بنابراین اودیولوژیست باید راههای مختلف حمایت و سازگاری با  شیوهای جدید را  به والدین بیاموزد. یکی از راههای ارائه ی خدمات توانبخشی مداوم ایجاد سرویسهای فعال پیرامون هدف مورد نظر است که از ملحق شدن والدین و اودیولوژیست تشکیل می شود(و همچنین کودک زمانی که به اندازهی کافی بزرگ شد.).

اطلاعاتی که باید در اختیار والدین قرار بگیرد شامل جنبه های حفاظتی در زمینه های تقویت و کم شنوایی است.برخی دیگر از جنبه های دیگر حفاظتی وسایل کمک شنیداری عبارت است ازقورت دادن باتری،در معرض نویز بالا قرار گرفتن،ضربه های فیزیکی و دریافت نکردن صداهای هشداردهنده در صورت عدم عملکرد صحیح سمعک.

منبع :

https://tehransafir.com/

محرومیت حسی:

2 دلیل مهم برای تایید اینکه چرا فیتینگ زودهنگام در کودکان خیلی مهم است وجود دارد:

اول:بهبود کیفیت زندگی کودک و خانواده ی او.هنگامی که بچه ها قادر نیستند صدا را بشنوند خرید سمعک فوناک از اغلب فعالیتها و تفریحاتی که نیازمند به شنیدن صدا هستند محروم می مانند.

دلیل دوم که از اهمیت بیشتری برخوردار است این است که اتصالات نورونی موجود در مغز باعث فهم گفتار می شوند و این اتصالات بر مبنای تحریکات دریافتی از حلزون شکل می گیرند.اگر چه که این اتصالات نورونی در هر مرحله از زندگی می تواند شکل بگیرد یا از بین برود اما بیشترین قسمت آن در سالهای اولیه ی زندگی تشکیل می شود.فرصتی که برای شکل گیری مغز در طول 2 تا 3 سال لول زندگی کودک و به ویژه در 6 ماه اول آن وجود دارد نباید در کودک از دست برود چرا که امکان دریافت صدا در بهترین حالت ممکن را می توان برای او فراهم کرد.

مهیا کردن زمینه های توانبخشی زودهنگام در کودکان پیشرفت زبانی آنها را به حداکثر می رساند.کودکانی که سمک را در 6 ماه اول زندگی خود دریافت کرده اند در مقایسه با آنهایی که دیرتر سمعک دریافت کرده اند پیشرفت زبانی بیشتری داشته اند. در کل سن دریافت وسایل کمک شنیداری یک اصل و معیار در دریافت سمعک نیست بلکه معیارهای استفاده از تقویت کننده تشخیص وجود کم شنوایی در فرد و میزان این کم شنوایی است.تحریکات دریافتی اولیه در کودک  باید دو طرفه باشد.برخی از راههای شنیداری بالا رونده(مثل کالیکلوس تحتانی)سیگنالهای آمده از دو طرف را احتمالا به دلیل انجام عملکردهایی مثل مکان یابی و کاهش نویز محیط با هم مقایسه و ترکیب می کند.این قسمت از سیستم عصبی تنها زمانی عملکرد خو را یاد می گیرد و به درستی کار خود را انجام می دهد که از هر دو سمت اطلاعات لازم را دریافت کند.به همین دلیل تحریکات دو گوشی که باعث ایجاد تفاوتهای بین گوشی می شود در سالهای اولیه ی زندگی ضروری است. برای افراد دارای کم شنوایی عمیق دوطرفه تقویت دو طرفه تحریکات دریافتی توسط فردرا به حداکثر می رساند.اما گاهی اوقات کودکانی هستند که در هنگام دریافت یک سمعک عملکرد بهتری دارند در تجویز سمعک برای این کودکان چه کنیم؟

بهتر لست که محتاطانه برخورد کنیم و کودکان را تا حد امکان به استفاده از سمعک دوگوشی تشویق کنیم دلیل این امر هم کاملا واضح است چرا که کودکان هنگام دریافت سمعک دو گوشی بازده بیشتری ر نشان داده اند. شواهدی هم وجود دارد که می گوید در این موارد از یک سمعک استفاده کنید:

1.پس زدن دائمی یکی از سمعکها از جانب کودک علی رغم کوششهای فراوان کلینیسین برای سازگار کردن کودک در استفاده از سمعک

2.گزارش والدین مبنی بر عملکرد بهتر کودک خود هنگام استفاده از یک سمعک.این نتیجه گیری زمانی در والدین به دست می آید که در هنگامی که از یک سمعک در کودک خود استفاده کرده اند بهتر به صدا پاسخ می دهد.

3. همچنین هنگام گرفتن تست speech در این کودکان هنگام استفاده از دو سمعک نتایج ضعیفتری را در مقایسه با هنگامی که از یک سمعک استفاده می کنیم به دست می آوریم. 

هر چند که کاهش شنوایی یک طرفه به اندازه ی کم شنوایی دو طرفه ویرانگر نیست اما همین کاهش شنوایی یکطرفه بر روی عملکرد آموزشی کودک تاثیر دارد.این تاثیرات ناشی از کم شنوایی یکطرفه تعجب برانگیز نیستند چرا که کم شنوایی یکطرفه فهم گفتار را در مواقعی که نویز و بازآوایی محیط بالا لست دشوار میکند.

منبع :

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d9%81%d9%88%d9%86%d8%a7%da%a9/

مشخص شده است که مواجهه با سروصدا می تواند فروش سمعک استارکی باعث تخریب و پاره شدن استرئوسیلیای OHC ها گردد لینک های نوک شکسته استرئوسیلیای بهم چسبیده و دیگر تغییرات می تواند منجر به یک کاهش در تمامیت ساختاری سلول ها گردد(Tsuprun, Schachern, Cureglu, & Paparella, 2003). Patuzzi (1998, 2002) نشان داده است که کانال های انتقالی مکانیکی – الکتریکی در انتهای رأسی استرئوسیلیا، می تواند توسط سروصدای تولیدکننده ی  TTSغیرفعال شوند و اینکه زمان فعالیت مجدد کانال به شدت با بازسازی  TTS همبستگی دارد.در نهایت اینکه Bohne و همکارانش (2000) نشان داده اند که سلول های ستونی، بر اثر فشار زخم شده و لبه های استرئوسیلیای OHC در طول  TTS از غشای تکتوریال موقتاً جدا می شود.

مواجهه (تماس) زیاد با سروصدا همچنین می تواند منجر به تورم و پارگی انتهای رشته های عصب شنوایی آوران که IHC ها را عصب رسانی می کنند، گردد. گلوتامیک یک نوروترنسمیتر است و تحریک اضافی می تواند باعث تحریک بالای رسپتورهای گلوتامیک بر روی سلول های پس سیناسپی و در نتیجه ایجاد TTSها و یا PTSها گردد.(Puel, D’Adlin, Saffiende, Eybalin, & Pujol, 1996 )

ترومای اکوستیک (صوتی) :

یک مواجهه (تماس) کوتاه با شدت کافی می تواند منجر به کشیدگی غشای پایه بیش از حدود الاستیک آن گردد و آسیب مکانیکی به آن وارد می نماید. البته اصطلاح « ترومای آکوستیک » گاهی به منظور توصیف آسیب ناشی از مواجهه با سروصدای زیاد به گوش یا شنوایی که فوراً به گوش صدمه وارد می آورد و متعاقباً سبب آغاز ناگهانی کاهش شنوایی می گردد، بکار برده می شود. غلظت یون های درون آندولنف و پری لنف حلزون گوشی با یکدیگر تفاوت دارد و بوسیله سدهای سلولی و همچنین فرآیندهای فعال در گوش طبیعی جدا نگه داشته می شوند. اگر این سدها شکسته شوند،مایعات با یکدیگر مخلوط شده و یک سم برای سلول های مویی خارجی و داخلی ایجاد می شود. سلول های مویی متورم شده می ترکند و از بین می روند. این سلول ها ترمیم نمی شوند اما بوسیله یک لایه از بافت اسکار (scar) – بافت اپیتلیوم سنگفرشی – جایگزین می شوند.شکل 6-18 یک فتومیکروگراف از گوش داخلی را نشان می دهد که ترومای آکوستیک در آن رخ داده است.

افراد با PTSچشمگیر به احتمال زیاد دارای مناطقی خرید سمعک ویدکس از حذف کامل سلول در مارپیچ پایه (قاعده ای)  در حلزون گوش و کاهش شنوایی فرکانس بالای ضمیمه آن خواهند بود.بدلیل اینکه OHCها تولیدکننده های (مولد) OAEها هستند حذف و یا کاهش ظرفیت عملکردی OHCها با حذف و یا کاهش محصول گذرا و اعوجاج OAE همراه می باشد.(Zurek, Clark 7 kim 1982; Shera, 2004)

در حقیقت،آزمایشات OAEها بعنوان شاخص های اولیه برای NIHL در محیط ای صنعتی و یا نظامی پیشنهاد شده است.(Marshal & Heller, 1998; Miller, Marshall, Heller, & Hunher,2006)

مکانیزم های اصلی TTS و رابطه بین TTS و PTS هنوز مشخص نشده است هرچند که در حال پیگیری هستند. چندین کاندیدای جذاب یا «مظنونین احتمالی» احتمالاً بطور کامل و یا جزئی مسئول TTS هستند. انتظار می رود که سطوح بالای صدا بر خط عروقی (Stria Vascularis) اثر بگذارد. اگر اکسیژن رسانی به stria ضعیف شده یا OHCها بیش از حد معمول از بین بروند انتظار می رود که پتانسیل آندولنفی کاهش یابد بدین معنا که باتری تخلیه می شود.

 

کاهش EP می تواند منجر به انتقال ضعیف تری شده و احتمالاً موجب TTS گردد با وجود اینکه متورم شدن شدیدی در خط عروقی بعد از مواجهه با صدای با سطح بالا که باعث ایجاد   TTSمی شود مشاهده می گردد

منبع :

https://tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D8%B3/